کد مطلب:20256 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

اگر گناهي را مرتكب شديم و بعد توبه كرديم از كجا بفهميم كه خداوند توبة ما را قبول كرده است؟

از اعتمال شما تشكر مي كنيم. پذيرش توبه شرايط خاصي دارد. هرگاه آن شرايط محقق گشت، توبه نير مورد قبول حق تعالي قرار مي گيرد.[1]

به بيان ديگر: خداوند در آيات كثيري به گناهكاران و كساني كه به نفس خويش ستم كردند و آن را در معرض معصيت قرار دادند، توصيه كرده است كه توبه كنند و رابطة بين خود و خدا را اطلاح كنند. خداوند همة گناهان آنان را خواهد بخشيد، مانند آية 160 بقره كه مي فرمايد: مگر كساني كه توبه كردند و به اصلاح كارهاي فاسد خود پرداختند و آن چه را كتمان كرده بودند. بيان كنند. در اين صورت توبة آن ها را مي پذيرم و من بسيار عذر پذير و قبول كنندة توبه و مهربانم.

چه كسي در وفاي به عهد راستگوتر از خداوند است؟ قرآن مجيد وعده داده كه خداوند توبه را از بندگانش مي پذيرد.[2] بنابراين گناهكاري كه به گناه خويش اعتراف دارد و از آن پشيمان است و عزم جدّي بر ترك گناه و جبران گناهان گذشته از حق النّاس و حق الله و حق النّفس دارد، به قبولي توبة خويش و رحمت و مغفرت خداوند اميدوار باشد.

تذكر يك نكته:

نكتة مهمي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه آيا ما توانسته ايم همة شرايط لازم توبه را محقق سازيم؟ آيا حلاوت و شيريني گناه از جان ما به طور كامل رخت بر بسته است؟ اين مسئله است كه بايدها را پيوسته در حال خوف و رجا نگه دارد. هم اميدوار به لطف و رحمت الهي باشيم و هم خوف و واهمه از اين كه مبادا برخي از شرايط توبه را محقق نساخته باشيم. امام صادق(ع) فرمود: بنده را وقتي مي توان مؤمن دانست كه هم از خدا بترسد و هم اميدوار به رحمت او باشد.[3] اميرالمؤمنين(ع) مي فرمود: از پروردگارت بترس و به رحمتش اميدوار باش تا خدا تو را از آن چه مي ترسي، ايمني بخشد و به آن چه اميدوار هستي، تو را مورد لطف و عنايتش قرار دهد.[4]

[1] جهت آگاهي از توبه و مسائل آن كتاب توبه از ديدگاه قرآن و حديث نوشتة عليرضا حسني را مطالعه كنيد.

[2] توبه ( ) آية 104.

[3] مشكوه الانوار، ص 300، به نقل از آثار الصادقين، ج 5، ص 483.

[4] خف ربّك وارج رحمته يؤمنك ممّا تخاف ويُنَيْك ما رجوت. جامع احاديث الشيعه، ج 14، ص 162، به نقل از همان.